---

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nunc fermentum felis a varius dictum. Proin congue molestie sem eget semper. Maecenas bibendum lectus id dapibus iaculis. Integer imperdiet leo non enim lacinia rhoncus. Duis dignissim aliquam lacus, ut imperdiet augue vestibulum ac. Etiam ultricies imperdiet nisl vitae dictum. Fusce condimentum, sapien eu aliquam egestas, metus mi placerat lorem, ullamcorper imperdiet nibh mauris quis est. Integer fermentum ipsum justo, vitae vestibulum risus ultricies vitae. Donec condimentum maximus posuere. Mauris blandit ornare mi sit amet lobortis.

Vivamus sed bibendum nulla. Proin porttitor quam et mi volutpat tincidunt at vitae felis. In hac habitasse platea dictumst. Nulla facilisi. Integer consectetur lorem eget nisl fringilla tempor. Praesent vitae consectetur justo. Donec et felis fermentum eros vehicula consequat. Praesent consectetur nunc et condimentum cursus.

---

Nie byliśmy rodziną, ale sami zdecydowaliśmy nią być. Wszyscy pochodziliśmy z ulicy. Ja uciekłam z domu, wielu z Was też, część z rodzin zastępczych. Niektórzy z Was nie pamiętali innego życia niż to, jaki toczyło się właśnie tu – na ulicy. Wypadliśmy z systemu. Nie należeliśmy do nikogo, ani na nikogo nie mogliśmy liczyć, poza sobą. Latami byliśmy tylko my, kontra reszta świata, aż w końcu nasz wlasny świat zaczął się kurczyć. Stopniowo opuszczali go kolejni członkowie. Łapano nas, wrzucano z powrotem do obiegu w rotacjach rodzin zastępczych, Ci z nas, którzy byli już pełnoletni, musieli oglądać się za ramię, żeby nie trafić za kraty. Nie byliśmy perfekcyjnymi obywatelami, ale też nie złymi dzieciakami. Nie mieliśmy nieodpowiednich zamiarów. Robiliśmy tylko to, co musieliśmy, żeby przetrwać. Co się z Wami stało, kiedy poszłam do Akademii? Nie wiem. Kiedyś próbowałam Was znaleść. Joeya, który kantował w kartach lepiej niż nie jeden oszust, Jamaala, który wiecznie ściągał na nas kłopoty i uwagę funkcjonariuszy, do których miał głupie szczęście, Archiego, któremu gęba nigdy się nie zamykała, Connora, który był najlepszym liderem i najlepszym starszym bratem, jakiego miałam. Halo, jesteście tam?

---

Byliśmy sobie pisani, w końcu poznaliśmy się w szpitalu. Najlepsi współlokatorzy z najlepszych, bardziej fajni niż Ci z Przyjaciół. Była nas czwórka! Ty, on, ona i Lily. Nie byliśmy dla siebie obojętnymi ludźmi - problemy bywały bardziej istotne niż dwójka po alkoholu. Choć rezydentura skończona, człowiek spoważniał, to dalej się przyjaźnimy. Co Ci gwarantuję? Przede wszystkim bekowe fabuły i nie takie puste mieszkanie (bo jest już w nim pudel). Bo co to za zabawa, kiedy mieszkanie nie jest pełne? Polubmy się przy wspólnej powodzi w mieszkaniu, lub pożarze, bo ktoś zapomniał wyjąć łyżki z mikrofali!

---

Byłaś mi obiecana odkąd skończyłem cztery lata. Przyjaźniliśmy się już wtedy, od małego. Nikt nie mówił o tym wprost, ale kiedy my infantylnie obrzucaliśmy się farbami w święto Holi, dorośli już wtedy planowali nam całe, wspólne życie – nasze małżeństwo. Mieliśmy już określoną całą ścieżkę aranżowanego związku – kiedy, gdzie i jak się potoczy. Zapomnieli tylko o jednym, nas spytać najpierw o zdanie. Nie szukałem aranżowanej miłości, miłość potrafiłem znajdować sobie sam. Jak było z Tobą? Byliśmy w końcu przyjaciółmi od zawsze, świetnie się dogadywaliśmy, zawsze postrzegałem nas jak brata z siostrą. Do pewnego czasu, kiedy nie weszliśmy w okres dojrzewania, wtedy powoli, zaczynałem dostrzegać w Tobię kobietę. Jednak nie MOJĄ, a po prostu godną podziwiania, młodą, piękną i błyskotliwą osobę, która na pewno innym niż mi miała bardzo dużo do zaoferowania.